Mona Lisa
ay yüzünde makyaj durmuş
akıyor yanaklarından gece yüzündeki tebessüm mü? acı mı? teninde geziniyor suskun kuşlar göğsümü delip geçiyor bakışın gözlerimdeki derin Nisa hiç unutmadım seni Mona Lisa...! nasıl bir kudrettir bendeki yengeç sabah akşam yakamozla beslenen gölge sularını kulaçlarken fıtratım üşengeç saltolar atıyorum en derininde denizin ölü balıklarla korkumu doyuruyorum arşivimde Da Vinci’den tozlu tuval tarihin uzunluğuna boyanıyorum ucu yanık mektuplarda ahuzar divitlerim güncelerimde hazan varsa kimin yüzünden uzandı sakallarım sen söyle şimdi.. Mona Lisa...! lavanta çiçeklerinden mistik figür bir feriştah ihtirası ki sorma geçmişin efsunundan mı sızdı bu sonbahar ruhuna Mona Lisa...! ellerin göğsünde bağlı dimağında söz sitemkar mıhsız çerçevenden bakarken mum alevinde titriyor iclal eğer için titriyorsa bakma öyle Mona Lisa...! altı yüzyılın tablosunda yaşadığın sorulacak bir hesapsa şiirlerim gerdanına tırmansın şimdi Mona Lisa...! Faruk Civelek |
Herkesin mutlaka Mona Lisa gülüşlü kokuları vardır yaşam sahnesinde....
Benimse kokularım kayboldu ,gülüşlerim çalındı yıllar önce,
Ressamı belli olmayan bir kara kalem portrede....
Sevgilerle dost...