Sevgiydimsevgiydim yaktığım ateşler aydınlatırdı dünyayı paylaştıkça büyür çoğalırdı aşk buzlara yer yoktu aramızda sevgiydim yüreği tutsak duygular sığmazdı kalbe insanca seslenişimdi yine garip bir ürperti anılar iceberg hızıyla çıkarken su yüzüne sonbaharda ısınmak yerine üşüdük ikimizde yılların gerisine düştük aşkın deli cesaretiyle bile toplayamadık bir tutam güneşi sarı, mor, kırmızı özgürlük arayışıydı kanat çırpışıyla çırpınışların renginde boyandık tüm renklere en çok da siyaha renkli bir sevdanın yüreği açıyordu kanayan bir aşk acıyordu ak yaşayacakken ırmağımızla birlikte denizlere doğru yol alırken dağlarda çiçek açarken şimdi türlü renkte seninle anlaşacağımız ne çok dil koklayacağımız ne çok gül vardı oysa sevgiydim yanmak güzeldi sevdanın alevinde güzeldi gülüşümü yakalayıverdin arguvanlı hisarda coştukça derya kapladı ayrılığın perdesi kara şimdi acıyıp halimi sakın sorma oyun bitti konfiçyus’un adaleti bile ulaşamaz bu aşka... |