GÖRÜNMEZ ÇİZGİLERİM
Müebbet yalnızlık en büyük ödül bana
Geceleri sadece güneş vardı yanımda O da gidince gündüzleri Çöpe attım bütün kelimeleri Harflere sığmıyorum artık Sayılar anlamsız, işaretsiz renksiz kalıyor Karanlık, aydınlığı esir almış hayatımda Hayallerim zaten hep ‘sular’ altında Boşluklarım içinde özgürüm ben Yaşıyorum bir şekilde zaten Görünmez çizgilerden karalama defterim var Kalbindekileri saklamak neye yarar Gerçeklerle doğruları iç içe geçirdim Yalanların üstünü örtsünler diye Hayallerime geceleri izin verdim Beni büyütsünler diye |