Gözünün güneşinde hasretinle eridim,
Düğüm düğüm bağlandı, yüreğim çözülmüyor.
Yalnızlığın dağında buzlanmış bir kar idim,
Eriyip akmak varmış, yazılan bozulmuyor.


Gözlerim bulutlarda, hasret canıma yetti,
Sevdan çaldı aklımı, deli divane etti,
Vuslatta sefa sürmek içimdeki niyetti,
Dışarıdan bakınca anlayıp sezilmiyor.


Hayalin ışığıyla aydınlanan gecede,
Hep adını ararım gökteki bilmecede.
Aşkımızın son resmi şiirdeki hecede,
Kalbimin kalemiyle yeniden çizilmiyor.


Kalp yıldızı dağıttım evrenden yeryüzüne,
Mavileri kuşandım gönlümün gündüzüne.
Dünyaları yakardım senin bir tek sözüne,
Sevginin yıldızları sevgisiz dizilmiyor.


Ne zaman görsem seni bahçemde çiçek açtı,
Aşkın deli gönlümün başında altın taçtı.
Gül kokusu sevgine, yüreğine muhtaçtı,
Yediveren bahçesi sen yokken gezilmiyor.


Kim ayırdı bizi kim? Kim söyledi kem sözü?
Sevdama göz koyanın kör olsun iki gözü.
Bin kıvılcım saçıyor içimde sevda közü.
Hasret düştü gönlüme, közleri ezilmiyor.


Bulamam senin gibi cesaretle seveni,
Bir gün görmezsem eğer alevler sarar beni.
Kaygınla bozulmasın sevdamızın düzeni.
Kalbime seni yazdım, başkası yazılmıyor.