HÜZÜNLER EVİ
Tek kelimeydi aşk,
Seviyorum demekti... Bir ruhun beden de Canlanmasıydı aşk. Bir kuşun Özgürlüğe kanat çırpması Misaliydi aşk. Üşüdüğünde seni ısıtan Bir yürek, bir bedendi Aşk... Basıp gitti bir sevgi Bu gün, Üstümden... Ardına bakmadan, Gözümden düşen yaşlara, Aldırmadan Yürüdü gitti, Döndü bir sokağın köşesinden Aklında benden eser olmadan... Ne zaman bir aşka uğrasam, Ne zaman bir sevgi görsem, Yolunu değiştiriyordu Hem aşk, hem de sevgi... Beni vebalı biri gibi, Görmezden gelen aşk, Kapıyordu kapılarını suratıma Evde yokum diyerek... Bir eğreti zamanda Bir yıldız kayıp gittiğinde Aşk, oyun hamuru gibi, Gidiyordu o aşktan, Öteki aşka... Herkesle gülüp eğleniyordu, Herkesin kalbinde bir yer ediniyordu, Ama bir tek Benim semtime uğramıyordu aşk. Satıyordu üç kuruşa Bir yalnızlığa beni. Görmezden geliyordu. Gözlerimde uçan Bir sevda kuşunu... Bir hüzünler evinde ağlayan ben Tek tek kopuyordum Kalabalıklardan... Yalnızlığa doğru Kanat çırpan yüreğim, Alıp başını gidiyordu. Bilmediği bir kedere... Bir karanlığın telaşında, Gözlerimde hatırladığım Bir aşkla, Gidiyordum yüreğime yağan Düşlerde. Sevgilerime pranga vurulan Bir cezayla, Hüzünler evinde... |