Aşkının ne adı var ne soyadı bende
Melankolik bir hasta artık yarınlarım
Tüm rollerini oynadı aşk diye ezberlediğim
Şimdi anlıyorum!
Benim hic bir zaman bir senim olmamış
Ya cebimde arta kalan sahte düşlerin rüyaları
Başka tenlere düşercesine bana yabancı
Ruh bizden şikayetci içimiz korkak
Asi bir işgal gibi kalbimiz küstah
Son vicdanı yokluyorum adeta
Zamansız dilime düşen öfkeleri sürüklüyor gözlerim
Siyah mısralar giriyor ölüm nakaratından zihnime
Senden sonraya çalıyor taş plaklarım
Intihar koğuşlarında beslediğin benliğimi
Bir ihtimal sana sığınan biçare aşkın esaretini
Hunharca katlediyorum nefretin kollarında
Sen ferman yazdın her an öldüren sözlerinle
Elvedam terke farz oldu emrin üstüne
Öyle vakur çokda heybetli olur benim gidişim
Yar kokar gecelerin dönüşüm hasrette....