0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1214
Okunma
İçlerindeki çığlık duyulmasın diye
Ağızlarını kapatıyorlar avuçlarıyla
Gözlerinden alevler fışkırıyor
Ve mahşer yeri oluyor sineleri
İlk adımda kayıyor ayakları Sıratta…
Tekmeleriyle yırtmışlardı ana rahmini,
Bela doğuştan asılıydı boyunlarında,
Saçlarından acı savrulurdu,
Bela hep yan yerlerinde.
Parmak uçları kanatıyor değdikleri yeri,
Gölgeleri cinayet mahali,
Kan revan içinde bütün düşleri,
Sevmeye uzak,
Nefrete yakındı isimleri,
Üstleri başları hep ıslak ve karanlık,
Gece yağmurlarla kusuyordu nefretini.
Zeryada yayılırken halka halka kalleşlik,
Vurulmasın iyiliğe pranga,
Hangi padişaha kalmış ki?
Size de kalsın dünya!
gülbeyaz sarıoğlu
ikibinonun/onbirinciayının/yirmibeşincigünü
