Nefesimde ki YangınlarUykular kırıldı yine yorgunluğumun üstüne Pür dikkat durur uzak kuytularıma yastığım Efkarımın soyunan gölgelerinde Zamansız şimşeğine çakar göz kapaklarım Gel gitler sürer elbet Sesler yükselirken başımda Susmayan bir deprem gürültüsü Şehirler dolanır çıplak ayaklarıma Sen saçlarını devirdin kara dediğinde Selviler yükseldi sanki iki pusu arası Tuzağında işte çaresiz bekleyişler Belki de şu içimdeki boşluklar olmasa Çoktan yakalanacak dudaklarım yanaklarında Bir zifiri baskın yerim küs gecelerde Kapatır ışığını tene değmiş avuçlarımda Davetsiz ateşböcekleri Hadi yüzüne üfle her birinin Dilinin ucunda büyüyor nefesimde ki yangınlar Düş rengi bir mühür düşer sorularıma Ve yeniden başlar ayrılıklar Söyle bana.. Bir defa da bildiklerime yatayım En derininde bir uykunun Umarsız bir rüyanın koynunda Şiirlerimden kalbine akayım Üstüm başım ‘’sen’’ içinde işte Kendimi sana nasıl anlatayım Faruk Civelek |
Acaba itfaiyeye haber mi versek diyorum.....
Güzeldi..Her zamanki deminde..
Tebrikler..
Selamlar....