Baharda gel demiştin
Çiçekler gibi...
Sabahları seversin dimi,
Hanımellerine inat misali.
Sessiz durur da bir anda,
Kahkahalarla gülersin kadere
Minik yanaklarında ki ümitle
Pembe bebek misali.
Masal gibi yaşarsın belki
Belki bir masalsın sen
Sahi mi sahi...

Kumdan kaleler yapan mimar...
Kalpler çalan yalnız hırsız...
Hep kazanan kumarbaz uğursuz...
Sırlara gömülü bir kalp huzursuz...
Yaşamaya inatla bağlı
Ölüm denizinde sandal ki
Gövdesi narin bir fındık kabuğu.
Geleceğe bakan gözlerinde
Yadigar yaşlar yaşlanır
Kurumaz da çoğalır
Araba camında çocukluk hatırası buğulara
Gecelere sığmaz aşklar çizilir.

Gün gelir çiçekler ezilir,
Hanımelleri gece açarmış öğrenir
İnadı kırılır insanın
Boynu bükülür.
Fındığın içi kıymet bulur da
kabuğu atılır.
Sözler havada yankılandıkça
Şiirler şaire kalır


KEREM BOZOĞLU