Karanlıkta Bilmeceler...
Saatler her gece aynı notaya mı vurur böyle,
Bam telime dokundu saatler, Yelkovanı akrebe boğdurdu zaman. Ruhumun ıstırabını törpüledi hazanın son yaprakları. Gözlerim bir ayrılığın hüznünde takılı kaldı. El sallayışların öksüz,gülüşün yetim, İçimde çırpınan her heyecan cansız kaldı. Sevda dediğim her şey yalan, Yalan dediğim her şey gerçekmiş. O kara gün dediğim, Meğer aşkınla iç çekmekmiş. Yokluğunda 3 gün dayandı ruhum, Bedenimde kalbimi susturdu. Zihnimi zehirledi hayalin, Acısından kan kusturdu. Özlemek böyle bir şey,ölmek gibi birazda, Özlemek çırılçıplak,kalmak gibi ayazda. Ya yokluğun,o nasıl bir şeydir bilir misin, Bilir misin her an nasıl beklenir iştiyakla ölüm, Ölüm ki bir zaman tüm dertlere devadır, Ölüm ki benim için,kurtuluş ki revadır. Solgun gözlerimde harelenen hayaldin, Kıyamete 5 vardı,bir nurla çıka geldin. Bir geliş ki dalgalanıyordu pelerinler gibi nur, Bir geliş ki o gelişle tekrar dönsen ne olur. Hayaller sokağında duyulmayan ayak sesleri, Gölgeler karanlıkta bir tek seni arardı, Karanlıkta bilmeceler,ruhu ufku sarardı. Yoksun,dinmeyen bir özlem bıraktın tende. Sen de bir hayale karıştın, Kuru bir inatla ben de... Dişlerin,gülüşlerin yine zihnimde hala, Yine ismini sayıklamaktayım, Ruhu iadeye 5 kala... |
Kıyamete 5 vardı,bir nurla çıka geldin.
Bir geliş ki dalgalanıyordu pelerinler gibi nur,
Bir geliş ki o gelişle tekrar dönsen ne olur...
icten bir seslenis. özlem ve hasret yüklü güzel siirinizi kutluyorum
tek kelimeyle mükemmel
siirlerinizin hayrani oldum,
saygilarimla...