* Tamiri yok parçalanmış aşkın *
/ Fısıldanan mutluluğu duy! Duyabilirsen eğer…/
Perişan bakışlarımın bi çare yanılgısının Yolunu kes bu gece… Aşka çıkmayan sokakların sonuna Kendi aksini düşür… Adımı söyle karanlığın gölgesinde Sürüklenen rüzgârlara… Sonra, Tebessüm ettiğin sevgilileri hatırla! Kara kaşların, kara gözlerin, leblerin izlerini Sil de öyle gel geleceksen… Selamsız sabahların kırgınlığını yırt at üstümden Eğer bir yüzün daha varsa gösterecek Arındır ruhunu da kirlerinden Öyle kaldır peçesini çehrenin… İncinen bileği değil sevdamın Kırılan kolları değil… Ta ortasından çatlayan şey Sana olan güvenimdir! O yakıcı, yıkıcı tufanın ardından Ne yelkenlerim kaldı denizlerine açtığım Ne de kollarımda derman Kıyına ulaşmak için kürek salladığım… Bir nazar ettiğin yüzlere mil çekte gözlerinden Öyle uzat ayaklarını hayatıma… Adını dudaklarımın ezberlediği güne milat demişken İlk gün ki gibi ol da öyle gel… Ya da yüzme bilmediğim karanlıklarda Boğacaksan düşlerimi, Yüz sürme topraklarına aşkımın… Keşke bilseydim… Beni gönlünden seni gözümden bizi aşktan düşüren neydi Sevgili ? |
sevgilerimle...