*Arayışım..*
İçime çok dokundun hayat,
İçerledim.. Hep benimleydin Bir adım önde iki adım arkada. Ama hep içimdeydin Kaçışlarım, kayboluşlarım hep seninleydi. hep konuştun ben dinledim Öyleyse sen sus. Söz küçüğün olsun kuralları yıkalım. Şimdi konuşmak dünyanın en zor işi ve düşünmek herhangi bir şeyi ruhumun çığlıklarını duymak gibi Sus Hayat! Uyumak var şimdi sessiz bir uykunun kucağında... Ben ağlamam sen susarsın Ben susarım sen ağlamazsın hem Uyuyalım hayat Birlikte uyuyalım… Nasılsa bu dünyada uyanık çok az Herkes derin bir uykuda… Hadi bir yolculuğa çıkalım seninle Dağlar aşıp denizler geçelim. Olmasın kimse senden ve benden başka Kaçalım hayat Kendimizden, onlardan Herkesten, kimselerden kaçalım Yakalandıkça Yakınıyorum… Yakılıyorum içimden, Kendimi tanıyamaz oldum artık Kimim ben? Sır denilen şey aynalarda derler Hayat! dost sayılırız saklama benden Söyle şu ayakta duruşunun sırrını! Yoksa üstüne yıkılacağım… Yorgunum Üzerimde yıllar Gözlerimde yaşlar biriktiriyorken Yaşlanıyorum Hadi topla valizini gidelim bu kentten Yorgunluğun Kirlenmişliğin olmadığı Tertemiz bir kente… Yoksa Rengimi siyaha boyayacağım… Maviyi severim bilirsin hayat Beni oraya götür… Çok uzağa değil Sadece maviye diyorum Bilirsin en çok maviyi severdim ben Onunlayken… Onu değil, Maviyi özledim sadece… Gözlerinin mavisini… Ya da dur hayat Beni maviye de götürme Çıkmasın anılar saklandığı yerden En iyisi, Beni bana götür sen… En çok ona ihtiyacım var. Biliyorum içinde bir yerlerdeyim. Yağmurdan kaçan çocuğun doluya tutulmuş hali gibiyim. Tut kollarımdan Ve çıkar beni... / Sessiz ve sakin… ’ herkesin’ Kimse/m olmadığı yerde Herkes için kimse olmak istiyorum / |