İmgesel boyutta soyut kavramların somut değerlere paralelliğini düşündüğüm zaman, evet...

Duygusal, içten, samimi...Bu bağlamda oldukça da başarılı...

Şiiri sesli okuduğumda ve kendimce vurgular yaparak kelimeleri öne ya da arkaya aldığımda, sorun yok...

Yine de...

Bir şey var deyip dillendiremediğim ama bir türlü vaz da geçemediğim bu çalışmada sanırım bir süre takılıp kalmak rahatsız etmedi beni...

Sonunda eksik şeyi buldum...

Şiirin ses uyumu ve akustiğinin yetersiz kaldığı zamanlarda yaşanan bir durum bu...

Yani düz yazı ile şiir arası kalan, özünde aslı belli lakin dış görünümünde kimliğini arayan bireyleri andırır bu tarz çalışmalar...

Yine de severim ama...Yine de söyleyemeden geçemem...

Cümle sonları ve satır geçişlerinde, bu kafiye, yani ses uyumu konusunda biraz daha dikkat ederseniz çok iyi çalışmalar okuyacağımızı düşünüyorum daha sizden...

Önce tebrik...Sonra başarı dileklerimle...

Saygılar...