katran karası
KATRAN KARASI
bumuydu dedim kendi kendime sordum yılların içime akıttığı katran karası zehir acısını ben bilemezdim hayatı sormadılar esen rüzgarın bazen yüzümü okşayıp bazen dalımı kıracağını kandım zevkine yüzüme gülen sevgi dolu bakışların bir gün gelip acıtacağını ezip geçen hayatın ne alıp bana ne bırakacağını arada bir kadere küsüyorum ona ne hayatımdan banane onun varlığından dokunmasın yüreğime saçlarıma bıraktığı pırıltı sandığım beyazlığın aslında hayatın bir yakıştırmasıydı varlığıma sadece |