çocuktum İstanbul
sen beni bekliyordun ,
ben senden habersiz , bir akşam vakti buluştuk, yer yeşil gök mavi . bir akşam vakti buluştuk , ben büyürken , sen gözümde dahada büyüdün , etrafı saran simit kokuları , annemin bogazda çay sefası , alırdı benı sana götürürdü istanbul . ufacık ellerimi sana sürerdim, avuçlarıma bakardım , sen oradaydın , mahallede oynarken dizlerimi kanatsam , kaldırıma oturur sana kızardım ben seni , anam gibi gördüm istanbul. ben şimdi kocamanım , kocaman nedir bilirmisin ? benim gözümde kocaman sendin istanbul .. |