GÖZ BEBEĞİM
yalnız kaldığım zaman
hep seni düşlerim karşımda durur bakarsın yüzüme konuşursun gözlerinle sesini duymam ama varlığını hissederim sıcacık dokunmak isterim terkedersin hayallerimi bende başlar umutsuz yıkılış sıralanmış binaların arasında gezer yanan ışıklara bakarım hangisi senin dünyanı aydınlatır onu ararım baktığım heryer,girdiğim sokaklar karanlık şu köşeyi dönsem bulurmuyum seni içimdeki karanlık çıkarmı aydınlığa nerdesin göz bebeğim bir ses ver and olsun bulurum izini gelir yanınatutarım ellerini beni beklersen,kapat gözlerini hayal et yüreğinle seslen and olsun göz bebeğim bulurum izini |
bu ne kadar güzel,ne kadar anlamlı,ne kadar sevgi ve hasret dolu bir kelimedir be emine...
tek başına anlam yüklü bir sözzz...
iki yürek arasındaki mesafeye aldırmadan hisseden ve o ses ile beslenen bir yürek seninkisi...
seni ayrı,şiirini ayrı,yüregini ayrı kutluyorum...
harikasın sihirli kalemmm..
sevgi ve selamlar..