7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1623
Okunma
soğuk duvarlarının buz kesen karanlığında
zindan misali
zerre kadar aydınlık yok bu günlerde
tüm umut renkleri kendini çekmiş hayattan sanki
açılan kollarımın yetimliğinde bükülüyor bedenim
ruhumu çiğneyen kalabalık gölgelerin resminde
dizlerimden kalkmıyor ellerim
halaya durur acılar damarlarımda
her gece serkeş düğünlerin
canımı deşen keskin sesinden uyuyamam
ne şarkılar ısıtır titreyişimi
ne de şiirlerden el aman
bitirmek herşeyi bitirecek gibi geliyor
hayatımda öyle bir cümlesin ki sen
asla nokta koyamam
Faruk Civelek
5.0
88% (7)
Cevap Yaz