Alnımda Sensizliğin İmzasıelimde sürgü ile gölgemi kazıyorum camın pervazından aklımda yitirdiğim senli uyanışların bilmecesi başımda ise binlerce şizofren belirtiler tek korumalık bir anne duası ile çıkıyorum hayatın basamaklarını gecenin siyah ışığı düşüyor toprağın bâkir yanina ömrübillah değişmeyecek hakîkâtler yazılıyor kaldırım taşlarına arada yakıyorum caddelerin sönmüş mumlarını şehri ateşe verircesine bulaşıyor kızıllığı arada örtüyorum üzerlerini yıkıntıların altında kalır sırların posası kaçak rüzgar ise yine iş başında , t/aşıyor içimdeki surları çukurlara eskileri yâd etmek adına kuruluyor bir çilingir sofrası yeşil elbiseli umutlardan , siyah önlüklü özlemlere kadar her kes çağırılır başına kalabalık bir uğultunun sessizliği başlar konuşmaya gün misafir ağırlamakta , bense elimi attığım her mezede , çaresizliğe b/ulaşmaktayım boşalan bardakları dolduran bakışlarım sarhoşluğun dibine vurur ayağı kırık bir beşiğin üzerinde gibi dengesini yitirir nârâlarım başı dönen bir dünyanın semazenliğinde kılıklarım saat ise nabzımın yokluğuna hazırlıkta 11/11/2010 |
şiirsel anlatımlarını okumaktan hoşnutum.
dolu dolu ayrılıyor sayfandan yüreğim e-mine.
mutlu bayramlar dileklerimle.