ANLAYANA
Ne deli çıkarken kapatır kapıyı,
Ne akıllı söyler dilden düşen şarkıyı. Ne ayık umutsuzca çeker kafayı, Ne sarhoş bırakır tek derdi olan rakıyı. Ne inek unutur tek sevdiği danayı, Ne evlenenler sevmeden yapar balayı. Ne ormandan kaçar gözü korkmuş ayı, Ne kimse sarar durmadan kanayan yarayı. Ne hırsız çalar içi boş olan kasayı, Ne zalim görür gözleri nemli acı içindeki anayı. Ne kimse fark eder kan ağlayan gözden düşen damlayı, Ne gönlüm ister huzur olmadan sarayı. Ne vicdanım razı olup alır kirli parayı, Ne dilim söyler kafirin kinindeki manayı. Ne insanlar unutur kolunu sokan arıyı, Ne ümitlerim çalındı, tuttular o hırsıza vicdansızca torbayı. SERHAT ERTAŞ |
anlamayana kısacı
sağlıcakla kalın