Van’a yanar ciğerim !
Bir evlat ağlar,
Bin anne yanar !
Bir çocuğun gözyaşında boğuluyor Van !
Bir yanda yıkılmış sıcak evleri,
Bir yanda yardım arar donmuş elleri !
Bir Azra’dır vicdanın diğer adı !
Bir Serhat’tır ciğerin soyadı !

Van’a yanar ciğerim !
Ne yurdum olsun, ne yerim !
Van’ım, Van’ız hepimiz...
Gözyaşınızı içer, yediğinizi yerim !
Bir kardeş, bin kalleşe bedel !
Ağlama Van, Ağlama Erciş...
Evimiz eviniz, ekmeğimiz ekmeğinizdir !

Van’a yanar ciğerim !
En büyük depremdir muhtaca ’’Ohh’’ çekmek !
Ve en büyük felakettir, mağdurdan el çekmek !
Hâlâ sallanmadıysa bazı vicdanlar,
Mevlâm islah etsin ey Müslümanlar !
Yüreğimiz ağlar, ciğerimiz yanar.
Bir ekmek, bir battaniye bir çadır
Kimbilir ne canlar kurtarır !

Van’a yanar ciğerim !
Sütü biten bir anne
Betonlar ardında bir çocuk
Ve cansız onlarca öğretmen..
Ciğerim yanıyor, yüreğim kanıyor.
Amma insanlık ölmedi !
Ölmesin diye varız !
Şimdi hepimiz Van olmasak gaflete gireriz...
Bugün Van peki ya yarın ???


Serhat Ertaş

( Şiirden Adam )