Buz çiçekleriyabancı saten çarşaf arası sığ an kasık sancısı tuzlu kum sevişmeleri bir nefeslik... kadrana vuran gece katli ilk ışık huzmesine açtı yedi tepeli sofada altı kapı sonrası sabah ezanı sessizlik... çöp kokan kaldırımda buseler buz çiçekleri artık dünün piçi sin... hep ve hiç arası dinsiz çölüme düşünce kanadım elimi kolumu tırmalayan diken belimi büken yalandı... oysa milletin namusu iki bacak arası topal ayaklı hayatın çivisi karanlık dehlizim gözde kan ar açım yüz seksen derece dönüyorum... yetmiş iki put kırığı şımarık arzulara başı yırtılan bulut yerde inler iken aşk içimdeki şeytan sık nefes yatağımın Tanrısı... _her biri eridi... bire bir er idim..._ tek hazin em cebimde renkli harf taneleri dilimde dinler... sade ve sadece Yaradan’a tapan... 23/7/7 |
sevgi ile kalın....