DELİLİKLE DAHİLİĞİN ARASINDAKİ
O İNCE ÇİZGİNİN ADI AŞKTIR...
-----------------
cç_






Adam kekme voltalarla cıktı yağmurdan
Yoğun kalabalığa karıştı soluk bir gölgeyle
Usanmadan seni aradı yağmur henüz ordaydı
Bir karanfil kokusu ıslak bir fesleğen
Bir sıcak eldin ellerimde uyuyordun
Adam saçalrını öpüyordu ki sen
tedirgin bir telaşla kekeme
Yabancı kaldığım yerimden tenha
Ölmemin zamanı değildi...




Ölmem içim bir neden de yoktu
Kaç kez eğilip öptüm
Avuçlarında henüz çocuktu yüzüm
Akşamdı henüz yağmur da yoktu
Senin uçurduğun rüzgarı anımsa
Esmer tenimde yürüyen bulutlar
Daha dün değil miydi
Kalbinde kuş sürüsü uçurduğum...




Nasıl unuturum alıngan elleriyle bir kadın
İtiraz ettiğimde yırtıp bir şehri haritalarda
Bağırdım duymadın sonra sustum elini aradım
Kadavra gibi boşalttım kendimi narkozsuz
Hep yüzünün ıslaklığını hatırladım
Geçtim her sabah sokağında masum bir düşle
Nefti döngülerde masum bir şiir
Anladım iki değildik aslında sen bilmiyordun
Aşktı bir kadının günlüğünde deliydim..
Ah bilmiyorsunuz muhteşem bir sevmekti

Şimdi ağlayacağım bana bir sufle verin...










CÇ_