![]() Susuyorum!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Susuyorsam korkaklığımdan değil,
Her suskunluğuma bin anlam yükledim, Bir kitap dolusu söylememiş sözlerim var, Keşke konuşa bilseydim; Sözcükler dilime dolanmasaydı, Konuşursam kanayacağım, Sana duyuramadığım çığlıklarımı, İçime gömüyor ve SUSUYORUM ! Gülşen Polat Ömrüm; vurgun yemişliğin kıyısında hayata küskün, Kırgınlıklar ağlıyor, çengele asılı umutlar, Satılığa çıkmış aşklar, şiirler tükenişin eşiğinde, Nerden bakarsan bak yalan ve riya, Kan revan içinde. Eylül hazanına sarılmış sevdalar, Özde yaşanmıyor aşklar dile düşmüş, Neresinden tutarsan tut her tarafından yalan akar. Kaç ölü sevdanın hancısı oldu yüreğin, Ardında bıraktığın yıkıntılardan habersiz? Göçük altında emaneti teslim etmek için beklerken, Vurulduğum sol yanımın, can çekişir, Ölümle, sen arasında ki ince çizgi mi yaşam? Yine yenilmişliğin acısı okunuyor gözlerimden, Umuda uzanan ellerim kanıyor, Karanlıklarıma güneşin gelmesi imkansız. Sırtından vurulmuş şiirlerim hainliğine ağlıyor, Çek ellerini yıkılmışlığımdan, Bırak yorgunluğumla baş başa. Eğrelti sevdanın feryadına sağır yüreğin, Güldürmeden, ağlattın! Yıkılışımı ve sessiz çığlıklarımı, Sana hediye bırakıyor, susuyorum..! ASMEROZ-62 GÜLŞEN POLAT 5.11.2010/ BURSA |