Duy Beni
düşmez üstüme
ölümün gölgesi ben çelik süngüye göğüs germiş kurşun askerin çocuğuyum icazetin memesi nefes vermez bana yanılır sözümüzü duymayan kulaklar koynumda tabut taşırım demirin sırrı ellerimde saklıdır özgürlüğü kazıdım gözbebeklerinize sorun yanıtlasın sırça köşkte oturanlar koynunda büyüdüm cehennemin yalancı bahar düşleriniz aldatmaz beni güneşin yüzünü nasırlı ellerle yıkadım ateşler yakmaz ben vatanım ülküyüm onurlu bir halkım çakal soyu düşmez hisseme efendilerin neferi değil gövdemin gölgesiyim gölgeler diyarındaki mabedin titretmez beni bin yıllık saltanatların prangasını yıktım ne ölüm ne karanlığın aciz kahramanları korkutur üstüme özgürlük kefeni giydim kanla yıkanmış düşlerle beslenen ihanet çocukları savrulur fırtınalarda gün olur 25.10.2007 |
ellerinde barut
gözlerinde ateş
savrulan fırtınalarda kıyamet kopar