GAGASINDAN KAN DAMLAYAN ŞİİRLERseni tanımadan önce keşke zar tutmasını öğrenseydim cilvelerine kumara illalasaydım seni bilebilseydim hilelerini aşkın mesela yahut hiç tanımasaydım hiç kurulmasaydı yelkovan telaşlarım ya da tümden sevmeseydim seni azar azar mesela..! tükettim kendimi de ne bölüştürebildim kendimle ne vazgeçebildim ya kıskanmasaydım bu kadar alnıma sorgusuz yazılmasaydın ya da evet ,sen sen beyaz gamzeli kara bela..! horoz ibiğinden sapanlarım vardı avuçlarımdan su içen kuşlarım dümbelek çalardım karnımda hiç ağlamazdım mesela evet memeyi geç bırakmıştım bu doğru ama çökertmeden bile geçmeden daha bu kadar çok erken tanımasaydım seni mesela..! kan kırmızı yanaklarım vardı güneşi delen bakışlarım... tespihten önce düştün elime mesela dik dururdum o zamanlar uçan tekmeler savururdum hayatın karın boşluğuna..! sevgili...diye başlardım günlerime beni hiç terketmeyen köpeğimle bölüşürdüm mesela bir topaçın fırıldağı kadar hürdüm sevgilim’le adın bir düştü günlüğüme işte o zamandan beri s o l d a n s a ğ a dönemedim bir daha..! Vakfe’ye varamadan dönmüş bir yolcuyum şimdi ama ne Tanrı’ya şikayet hakkım var ne bir ödül beklentim şeytandan hâlâ beklentisiz beklentilerde obalar göçüm anasonlu kafalarla çiziyorum artık seni tütün sarısı resimlerden soluyorum ve hâlâ zaman tünelinde geri dönüşümsüz bir ölüyüm ..! şimdi kahırla hüzün kırması yağmurlarım heybemdesin hâlâ tüm kırık döküklerimle beraber azığım gündüz gece oranım hâlâ dörtte bir sana giden gemilerde aşeriyorum hâlâ hep sana bir kala devrilen gemilerden haykırıyorum ve hâlâ bir tek sana gagasından kan damlayan şiirler yazıyorum..! ToprağınSesi |
sevda yolunda böylesine hüzünlü ama hüzünü bile insana sevdirebilecek kadar da yürekli olmasını satırların sevdim...
tebrikler...