Bugün yazmak için sebebim çok..bari boşa gitmesin....


Yazamadığım şiirimsin

Hayat düne küserken
yüreğinin çizgilerinde
geceyi süren bir kırıntıyım.......
göç ey karanlık
sahiplen
ırağımda olan girift düşlerimi
...
..
Karanlık var mıdır?Biz düş mü kuruyoruz?Oysa karanlıkta yok,ışık olmadığı gibi.Bunlar bizim algı mekanizmamızda kurulan ve bizim sahiplendiğimiz kavramlar...Tabi ki bize veren Rabbımız...Karanlık göç et dese de ürek,ürek diretse de,olmuyor,olmaz da!...Karamsarım...Dudağında ki busesine ağlayan bir sevgili gibidir dünü unutmakta...Unutmak karanlık gibidir...Bir gider bir gelir...Yeter ki gözleri kapatabilmenin ölçüsü gibi,insan unutmayı da unutmasın...O zaman karanlıklardır bayram olan gecelerde!...


kendimi bıraksam esir edecek gökyüzü
duygularımı
dokunsam ağlayacak
gözlerinin acemi ve dilsiz bahçelerinde

....Çok güzel!...Burasına izah yoq!....


gri bir yetimlikti
gül çağının yaşandığı zaman
hüzünler içinde tomurcuklanan
isimsiz korkularımsın
savur yüzüme artık gülüşlerini
yarın olsun

İnsan giryan içinde çeşmiydi hayatın...Oysa neye yaratıldığını bilmedi...Unutanlardan oldu...Karanlığa saplandı...Ve korkuları oldu...Kazansa dahi kaybedecceği karanlıklar...Hüzünler içinde tomurcuklanan isimsiz korkulardır aslında gülüşler...Gülüşleri olanların faniliğidir an...Ve an bitince,gülüşler de biter...Yarın olur....Kısacası...Bu dize de onlarca ikilem bulurum,ama 'ne alaka' denir...Haklısınız geçiyorum...


düşerim yoksa adressiz coğrafyalara
oysa k,i
yağmur sesine karışan yarınların
baharları daha yeşil

...Yağmur sesine karışan yarınların baharları daha yeşil....aynı düşlerimiz gibi....sevinçlerimize katılan gözyaşlarımız olmasa,güzel olan şeye hiç değer verebilir miyiz?..İnsan kaybedince anlıyor maalesef...Kaybetmeye korkusu olmayınca da öylesine yaşıyor...Oysa yağmur sesine karışmalı yürek...gözler ağlamalı....ki eller birbirne değdiğinde daha güzel,daha hassas ve de daha sıcak olsun kan!:...

derin sanrım
yüreğinde sakla beni
yazamadığım şiirimsin


Ah min'el aşk!...misali....yüreiğinde saklı....Esas sevgiler hiçbir zaman yazılamaz...Eğer aşıksa,düşünüyorsa birşeyi,dertlenirse geceleri o zaman yazabilir en güzel şiirlerini...Gerçekte budur...En güzel şiirleri olan söz sahibi şairler de en güzel şiirlerini yoklukta iken yazmıştır...gerisi yalan,ütopya....En güzel Allaha aşk şiirleride bu dünyada yazılr...AMa zamanı gelirde bir ihtimal de Cemalini görürse insanlık...Hiç emanı kalmaz kelama...Düşer bayılır...

İşi biraz tasavvufi yönden kemala erdirmek istedim...

güzeldi...