Yarılan Şiir
Yalnız değiliz
Kalkıp yakıyorum ay ışığını Gecenin ve her şeyin durulmuş yarısında kar İnce buzla örtülü ova Çıtırtıyla kovalanan peşimiz İsmim ve ben böyle eksik şiirlerden süpürülmüş Gökyüzü beyaz bir avuç; parklar Parklar oteller gibi Çekilir simsiyah köşesine; doğulu çok uzak kimseciklerin Ben ve ismim ince buzla örtülü dünya İzimizi ayak, ayak birleşen çatlağı dehşetle irkiliyoruz -Ağlara akıtılan bir deniz gibi- Önce gölgemiz mi ağırlıyor taşınmanın yıllarca -Fal taşı yorulmuşluğu- Batmıyor -Ya-rı-lı-yo-ruz- |
merhaba
size
selamlar