böyle sevdim işte
büyülü bir şarkı gibi dolaştı ismin dilime
ardı arkası kesilmeyen bir şarkı gibi... anınca ismin, kalbim intahar mektupları yazardı dünyaya hesapsız değildi sana olan sevdam sana benzeyen herşeye takılırdı gözlerim ve gözlerimde aglardı ayrılıklar gitmelere takılırken o hain gönlün işte o an ölümle barışık olurdu ruhum gitmelerinle gitmelerim başlardı karanlık renginde bakardı gönlüm her şeye o an nefretime benzerdi sana benzeyen herşey her şey ama her şey bana karşı olurdu gitmelerinle ve sonra nefretimin oku kalbimin tam ortasına saplanırdı bu kez nefretim bana mezar olurdu oysa masumdu sevdam oysa masumdu bende olmayanlar ben sana cennet verirken sen bana cehenem verirdin ve ben cehenneminde yanardım cehennemini cennet eyledi bu gönül ama sen anlamdın bazen ay doğar penceremin yanaklarına yatagımın ucunda kıvranırken bedenim, ansızın dudagımdan kan akar ve gözlerime sen düşersin ve kaparım sonsuza kadar gözlerimi işte seni o an penceremdeki ay ışıgıyla götürürüm bu sefer benden olsun gidişler sevgili ama bendeki gidişlerin dönüşü yok dönüşü olan gidişler masum değildir ben seni dönüşü olmayan gidişimle sevdim. görüyorsun ya sevgili ben böyle sevdim işte böyle sevdim işte böyle böyle böyle |
Kutlarım.