anlamsız anlam
zaman sustururken dilimdeki tümceleri,
esrarengiz düşler bırakmıyorken benliğimi, ezik ve sefil yaşamlar geçiyorken kaldırım kenarında, kör kadın satmak için uztıyorken kagıt mendili, düşünüyorsun benciliğinden sıyrılarak ve görüyorsun kendindeki yabancıları, kan damlıyor şakagımdan, anlıyorum ki akan kan değil kanayan yaralı geçmişimdir. baktıkça danlıyorum anladıkça kaybetiğimi görüyorum kaybetiğim insanlıgı görüyorum, ve içimde içimi tüketiyorum az bile ediyorum az bile ölüyorum, kaygan duygular arasında uzatıyorum en kısa metinleri. aglamamak için kendime kendimi siper ediyorum, kapatıyorum ucu açık satırlar, anlamak için değil,anlamsızlaşmak için saklıyorum |