Tütün/sün..
Tütün tohumu ilk seraya düşer
Geceleri naylon örtülür üstüne üşümesin diye Patlayınca tohum yeşile boyanır toprak Güneşten ateş süzgeçli tenekeden su Asıl olan toprağı nemli tutmak Yirmi gün sayınca artık Tohum döner fidana Taşımak gerek. Toprak tava gelir Tarlada buluşur ertesi gün kadın erkek Kadınların elinde eski çanak ve ağaç saplı çivi Erkekler omuzlarında ark çapası saylar açılır dizi dizi Ben o zaman sekiz yaşında emekçi çocuktum Bana düşerdi çanaklara fidan dağıtmak Ana yolun kenarındaydı tarlamız Turistler durur fotoğraf çeker Utangaç poz verirdi kızlarımız. Fidan toprakta boy atmak için Çapa isterdi arınmak isterdi otlardan Ark paylaşılır kardeşim babam ben ve annem En çok ayrık otundan çektik hep o zaman Avuçlarım su toplar devam derdi babam ‘Bu say bu gün bitecek.’ ‘Dayan oğlum dayan…’ Büyüyünce fidan Tek tek sararmaya başlar yapraklar Akşamdan gece üçe kurulur tokmaklı saat İki kofun sarılırdı eşeğe yarım saat sonra işe Üç ayaklı sehpada lüks yanınca Gece dönerdi gündüze Katran karasına boyanır ellerimiz Eve varınca bir soluklanıp başlardık yaprağı dizmeye Sonra kırmandala asılır dizilen yapraklar Yine toprak kurutulur Yığın halinde yükselir Üç aylık emekler. Köyümüzün Tütünlerine balya etmek için Rahmetli Demokrat dayıdan sıra alınır Sabahtan şarabını açar belinde tulumba Hem tütünü tavlar hem benimle uğraşır ‘Büyünce ne olacaksın?’ derdi ben ki adam Biraz kızdırdı mı beni gösterirdim sapanı ‘Bu çok yaman olacak.’ Baş fiyat açıklanınca Köyden herkes gelir ilçeye Kazım şu fiyattan satmış Hüseyin şu fiyata İki hafta sürer köy kahvesinde muhabbet Tütün teslim edilir borçlar ödenir Ha birde evlere helva gelir Modaydı o zaman helva almak Şimdi tütün tarlalarını Ahlat tarlası dönderdi dağda ki domuzlar Süreli nadasa kaldı köylüyü tembelleştirdi teşvikler. Ankara’da eylem yaptı Tütün emekçisinden kalan son işçiler Tütünün neslini tükettiler tükenmez emekçinin nesli Soruyorum ne anlasın eline katran yapışmayan Tarlada avucuna su toplamayan Emeğe saygısı olmayan Tütünsün gayri Tütünü unutturan, tütünden uzak duran. |
Ahlat tarlası dönderdi dağda ki domuzlar
Süreli nadasa kaldı köylüyü tembelleştirdi teşvikler.
Nefis bir gözlem ürünü, bir roman tadında olan bu anlamlı dizelerde çilekeş köylümün, emekçimin alınterini gördüm ve hüzünlendim. Tütüne kota koyan zihniyetleri kınıyorum....
sağlıcakla....