BAŞ KOYMUŞUM SEVDAMA
Bırakmam artık bu sevdanın peşini
Gözlerimde yaş inanki hiç dinmedi Akşamlar çökünce sensiz bu şehre Fırtınalar kopuyor sen çekip gidince Ben seni kızgın topraktan arındırıp Ben seni kurumuş otlar arasından alıp Gönül bahçemde sevgimle besledim Hep arzuladım kalbinde ki sevgiyi Pusuya yatmış kalbim deli gibidir On ikiden vurmak isterdim kalbini Titrerse ellerim kesmesem namerdim Hayatta her zaman bir nam saldım Gururumu asla ayaklar altına almadım Sevdiğim insana allah gibi taptım Oysa ki ben solan sonbahardım Her düşen sarı yaprakta seni aradım Sensiz yetim sokaklara resmini astım Kimseler sahip çıkmasın diye Altına sevdiğim yazdım Öyle bir imza attım ki Adını kanımla yazdım Sana yan bakana dünyayı daraltım Gidiyorsun işte bilmediğim uzaklara Silip süpürdün sevgimi Giderken alaça karanlıklara Bilirmisin gözyaşım sel olur gider Umut ışıklarım bir bir söner Sonsuzumdun doğmayan güneşimde Sensiz olmuyor akıp giden zamanda Yalvarıyorum sevdiğim dön gel artık bana Baş koymuşum gelmesende Bu sevda uğruna Sonu ölüm olsada geleçeksin sonunda Ben bu sevdaya uğruna baş koymuşum Yaşadığım hayatta REMZİYE ÇELİK |