kanatlarını unutan ateş böceği aşk
melek özentisi
kelebeğin güncesinde
„O“na uctu…




tek başına kalan acılar
hapsedilmiş odalarında ışıksız kalır
ve soysuz bir köle gibi
kapı onu nöbetlerinde sıtma tutar kangrenli yarınları..




özgür bırakın şehrimde kalan gölgemi
binlerce ayakaltı ezikligine döksün umutlarımı…
aclığımın tek sebebi esir düşlerim
kime versem

bir pranga daha ekliyor yüreğimin ortasına
dört köşeli mahzenlerin küflenmiş taban gıcırtılarında
beşinci bir köşe saklıyor ellerimin kokusunu...


sabahı özleyen yorgun yıldızlara dökülüyor dualarım
dudaklarıma zencefilli zehirler sürüyorum
öpmesin diye
duvarların arasında kalan solukların yabancı gülüşleri…


şimdi bütün ağaçlarda yangın
simdi ölümün kızıl rengi
dökülüyor…
içimden geçen nehrin
kıyılarında
sevdanın solgun çiçeklerine kerpeden vuruyor
zaman ,
susturamadığı sızılarına…










YILDIZ