Aşkın Acısı
Ey vefasız yılların sürgünlerinde buldum kendimi
Kokunu içime çekip kelepçe vurup hapsetmişim Saçlarını tel, tel bedenime dolayıp zincirlerken Yokluğuna tutsak eylemişim ey vefasız kendimi Güzel diye kokladığım her çiçeklerin, zakkum oldu Mecnun sevdasıymış bu, artık gecelerim serap oldu Sensiz geçen her günüm, bana zemheri kara kış oldu Tarlada yeşeren başak sensiz hasat olmadan soldu Hayat, nefretini kinle doldurdun, kül gibi savurdun Buz kesmiş bedenimi, ateşlerinde yakıp kavurdun Sevdam koskoca bir çınar idi küller gibi savurdun Ne yaşattın, ne öldürdün, cehennemlerinde kavurdun Kalemimi kırmışsın fayda etmez kalkamam ayağa Nefesimi durdurdun, çıkamam belki doğan sabaha Hasret kaldım, gözlerimden süzülüp akan pınarlara Hayat sen şimdi gül, ben ağlarım sensiz o yarınlara |