ORTAKÖYSeyre daldım Ortaköy’de boğazı Üstümüzde Boğaziçi köprüsü Islak ıslak dondursa da ayazı Huzur verir ruhumuza örtüsü. Çığlık çığlık martılar oynaşıyor Bir sıska it eniği sırnaşıyor Falcı kadının biri yanaşıyor Hayallerimi yıkar gürültüsü. Orta-köy bu ise neresi şehir? Boğaz bazen durgun, kocaman nehir Hele bir coşarsa, insana zehir Eder yaşamayı, ömür törpüsü. Ortaköy’ün ortasında camisi Bilen var mı kimdir bunun banisi? Günden güne azalıyor hamisi Korkarım ki; miras kalır tortusu. Ortaköy’den Sarıyer’e yol gider Yol ki; yoldakileri sefil eder Ezan sesi gölgesinde bir peder Ve Kilise’de Paskalya yortusu Köprünün üstünde renk cümbüşü var Küpeli, kolyeli saf gümüşü var Hafif meşreplerin şuh gülüşü var Neyleyim ki, bu onların artısı. Çanakkale 28/09/2010 |