SAVRULDUKKarşımızda Bozcaada duruyor Ay ışığı sığ suları yalıyor Halimizi cümle alem görüyor Gönlümüze sevda düştü kavrulduk Hazan vurdu yaprak gibi savrulduk. Bastığımız toprak kayıyor sanki Bu sevda çığ gibi büyür inan ki Nasıl yaşıyoruz, nasıl devran ki Sen bir yana ben bir yana devrildik Kuru ekin gibi yere serildik. Bazen hırçınlaşıp bazense durgun Akıyoruz sonsuzluğa pek yorgun Kurtulduk çok şükür diyorken, vurgun Yedik, çil yavrusu gibi dağıldık Sevda yükü ağır geldi ayrıldık. Nazara mı geldik nedir bu çile? Belaya bulaştık biz bile bile Yaşıyorken döndük kurumuş güle Zemheride kar altında kavrulduk. Fırtınayla dörtbir yana savrulduk. Çanakkale 27/09/2010 |