Bahane
Çocukken korkardım tıkırtılardan
Yalnız yatağımda. Belki bahaneydi, Varmak için anneye Belki de sadece üşüyordum. Sonra yavaş yavaş azaldı Geceleri tıkırtılar. Belki fark edemiyordum artık Ya da belki Gündüze karıştılar. Çok zaman sonra şimdi Ne korku kaldı Yalnız yatakta. Ne de üşüyorum Sessizliğin ayazında. Belki sadece büyüdüm Ya da belki Yaşayalım derken Türlü türlü sevileri Yitirdik o sıcak bahaneleri. |