Basit -deve, aslan, çocuk-
Uzansam, gökyüzüne dokunacağım
Ağlasam, eriyip deniz olacağım Bu kadar basit olasılıklar; Konuşsam, boşalıp yel olacağım. Yürüyorum sokak misali zamanda Dursam, kök salıp ağaç olacağım, Israrla reddedip, önüme bakıyorum Bir dönsem, patlayıp dağ olacağım. O kadar sıradanlaştı ki basitlik, Mükemmel hissediyor insan; Yaşıyorum diye aşığım, Aşığım diye yaşayacağım Bıraksam yüreğimin zincirini Yüklenip evreni “deve” olacağım. Biliyorum artık, Kesişmeyecek hiçbir zaman Düşlerimle gün; Yine de yatıp kalkacağım, Kırsam beynimin prangasını Saldırıp kin ile “aslan” olacağım. Bir cebimde güneş, Bir cebimde ay; Bir dönsen, Yeniden “çocuk” olacağım... |
Ağlasam, eriyip deniz olacağım
Bu kadar basit olasılıklar;
Konuşsam, boşalıp yel olacağım.
Yürüyorum sokak misali zamanda
Dursam, kök salıp ağaç olacağım,
Israrla reddedip, önüme bakıyorum
Bir dönsem, patlayıp dağ olacağım.
O kadar sıradanlaştı ki basitlik,
Mükemmel hissediyor insan;
Yaşıyorum diye aşığım,
Aşığım diye yaşayacağım
Bıraksam yüreğimin zincirini
Yüklenip evreni “deve” olacağım.
Biliyorum artık,
Kesişmeyecek hiçbir zaman
Düşlerimle gün;
Yine de yatıp kalkacağım,
Kırsam beynimin prangasını
Saldırıp kin ile “aslan” olacağım.
Bir cebimde güneş,
Bir cebimde ay;
Bir dönsen,
Yeniden “çocuk” olacağım...
yusuf bey yüreğinize sağlık güzel şiirinizi kutlarım