BU BENİM SEÇİMİM DEĞİL Kİ
Daha doğmadan
İlk istasyonda öğrendim; Beklemeyi… Ağlamayı… Sabretmeyi… Acı çekmeyi… Nefesini bölüşmeyi… Geceleri oynaşmayı… teninle, Gündüzleri dolaşmayı… seninle… Ben hep sendeyim sanırdım, Yüreğinin sesini dinlerken dibimde Ellerin gezindiğinde perdemin üstünde Ben hep seni görürdüm Buğulu ama mutlulukla parlayan gözlerini Aceleci sevinçlerini Gamzendeki çukurun doluşunu, Özlediğinde… Ben hep sende kalırdım Aceleci olmasaydı zaman Sana öyle sarılırdım Kollarının altında… Doğmasaydım eğer… Doğurma beni anne Bekle daha gülmeyi öğretecektin! Ayırma teninden Göz bebeğini… Devir kirpiklerini yanağına Hisset bedenimi Doğurma annem Bırakma hiç ellerimi… Desem de doğdum işte… (Bu benim seçimim değil ki) Ayşe Akbulut 06.08.2010 |