Şairlerin Düşü
Alıp başını gitmek şairlerin düşüdür,
Kapıyı açıverse o karanlık Hekate. Dizede gam öğütmek ozanın gülüşüdür, O gülüş ki uzanır elbet de hakikate. Hüzünlerle dolunca haritasız sokaklar, Bir serçe sesi böler amansız yalnızlığı. Artar saçlarda tel tel gönül artığı aklar, Şairin kalbi yazar zamansız yalnızlığı. Atların gözyaşıdır çaktığı nal seyisin, Firkat gururu olup ruhlara dökülür gam. Mısraların göğünde yüreğe çöken isin, Kara tohumu olup sevdaya ekilir gam. Avare bir derviştir şairlerin güncesi, Hece hece durmadan yitik bir aşkı arar. Murada ermemiştir şairlerin güncesi, Dize dize durmadan bitik bir aşkı arar. Hekate: Mitolojide cadı türevi bir tanrıça Coşkun Mutlu |