Tüm yagmurlar hüzün kokuyor

kırgın tüm yaşanmışlıklarım
tüm sahillerim demirlenmiş yalnızlık rıhtımı
sararan yaprakların hercai savruluşunda yırtılır/ruhum
saklı sokakların görünen zindanlarında tüm bedenim
geceye çıplak, günahlarını döker

bir kelebegin soluk alışında atar kalbim
her yanım bagbozumu kızıllığı
tüm karanlıklar düğün eder gibi kol kala gecemde
uçsuz mavilikler gurbette
ve sen sevgili
hiç gelmeyecek ulağa saklanan mektuplarda kokuyorsun

gecenin kanatlarıında firari iki izdüşümüz /uzaklarda birleşen
yakınlar uzak, uzaklar bin bir tuzak
sarmal olmuş gözlerinin demi fezada
sahra misali uzayıp gidiyor zaman gözlerinde
küçük bir ılgın misali yeşeriyor ölümüm ellerinde

oy...sevdasına geceleri ilmek ilmek işlediğim/gün doğumu
saklı bahçelerin yalnız kokusu
hüzün kokuyor senin toğragına yağmayan/yagmurlar