İçindeki çelişenleri Paydalarından tutup denkle oğlum!… Çatışmaların başını yiyecek yoksa Tek kurşunluk bir sonun olacak Kaç, kurtul cümlelerinin faillerinden artık Kurtul şu birbirinden beter kadınlarından… Başını yiyecekler oğlum Ölümüne seveceksen birini Kirli yüzüne kalbinin karası vurmamış olsun Hiç değilse…
Bir sevmek hesabıdır tutturmuşsun Bir sevmek bir sevilmek Zor oğlum, Kime güvenebilirsin bu yaştan sonra Kim okur ardından umduğun bir Fatiha Unut oğlum! Parkta bahçede koluna takılan Rüzgar’a benzer kadın… Hâlbuki başını yerden kaldırmayacağın Geçkin zamanlardasın Ufukta tükenen tek hayat Seninki… Cennetin dibine kadar yolun olsun Yum gözlerini Yum, oğlum…
… Beni yok saydığın pavyon köşelerinde Tutunduğun çirkef sarhoşluklarının Hesabını tutardım Sen yok sayardın beni Ben yoktum ya hani Hani koyduğun günde, Durup beklerdim ya gelişini… Feriştahı gelirdi masana Tırnak ucu kadar sevilmek için Sayardın avuçlarına Neyin varsa günden biriken Uyuşturup aklında kalan hatıraları Ve beni Ve benimle seni Ve kim bilir belki de herkesi Unutturup kendine, soyunurdun gecenin koynuna Hâlbuki ölüm meleği Nöbet tutardı kapımda Cinnet meselesi ölüm Ölümü düşünmek cinnet gibi Seferden dönen denizciler Demir attığında sahile Martılar karşılar onları hani Bir de yeni yetme tazeler Acı çekmek kimine İçten içe bir zevk mi Topraktan geldik toprağa gideceğiz ya hani Deniz… Her neyse… Senin de dediğin gibi… Ölmek kimi zaman Bittiğin yerde beklemeden bitiveren Taze bir fidan belki…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GİT ARTIK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GİT ARTIK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
yani iLgi çekici ve keskin böLümLer var.. birbirine benzer kadınLar/ gemiciLer/ tekne/ deniz/ cennetin dibi/ öLüm cinnet ikiLisi (ki ikisi birbirinden beter) iyiLer, ama konunun özü ne onu çözmek zor... beLki sizi tanıyanLar bu işin sırrına vakıf oLmuşLardır ama ben gibi tanımayanLarın için bi hayLi uğraş gerektiriyor...
finaL gayet doğaL yazıLmış...(neyin finaLi ?) son cümLeLer şiirinizin bir böLümü olmaktan çok, eşkiya fiLminin son repLikLerinden oLan çatı sahnesini anımsattı bana... hoş cidden de beden oLarak öyLe oLacağız beLki ağaç fiLan faLan, ama öyLe ''arı oLayım vızz vızz'' öteyim gibisinden başka bir canLı sıfatına girmek zor görünüyo...(şu reankarne doğruysa o vakit bu yazdıkLarmı sayma)
yani fiLmde ki finaL hataLı buradaki doğru... ne haLt yemeğe ikisini birbirine çarpıştırdım onu da aLLah biLir, ama intibaLar önemLidir biLirsiniz... iLk beş yada aLtı yazınızı okudum, üsteLik gayet de iyi gidiyordu, birde şiirinize bakayım dedim, dedim ama içeriği anLamında tökezLedim... yazıp çizdikLerinize karşı bakışımda bişey değişmedi ama yoruLdum epey, iLk fırsatta diğerLerini okurum artık...
Bazı şiirlerde bir kaç söz olur ki konuşmadan geçemezsiniz...mıh gibi çakılır beyninizin bir köşesine...bu şiirde de bir kaç cümle aynı bu şekilde etki yaptı bende...özellikle şiirin giriş bölümünü çok güzel buldum...anlatım etkili ve vurucu...ikinci bölümde tek bir cümle aldı beni götürdü benden..."Parkta bahçede koluna takılan rüzgara benzer kadın"...çok güzel bir benzetmeydi...hayal gücünü Şairin bu denli yoğun yaşayıp bir cümleye sığdırması gerçekten hayranlık verici...şiir son bölümde bir iç hesaplaşmaya yatırmış kendini...sanki ameliyat eder gibi tek tek organları işlenmiş ölümün...oğula sesleniyor ama sanki kendiyle de bir hesaplaşma derdinde...öyle bir izlenim yarattı şiir bende yanılıyor da olabilirim...
genel olarak çok beğendiğim bir şiirdi...kaçırmışım diye kızıyorum kendime...
bir Lütfiye Bulnaz Sevinç şiiriydi . şimdi dinLeyip geldim ama bir kez de sayfana geleyim dedim sevgili i şairem. yüreğine emeklere sağlık. sevgimlesin:)
Herkes şiir okur fakat herkesin tarzı herkese hitap etmez. Sesin rengi, tonu, vurgular, tarz vs. Ve seçilen fon müzikleriyle bütün oluşturan onca detay ve bütünde şiir... Açık konuşmak gerekirse şiirde kadınların hep 0-1 geriden başladığına inanırdım sizi dinlemeden önce. Fikrimi değiştiren yorumlarınız için kutluyorum en içtenliğimle...
'Oğul' bir gün büyür ve der ki; "çocukken dünya sandığım bahçeyi ayrık otları, dikenler bürümüş" be anne/baba... Yüreğiniz/kaleminiz dert görmesin, daim olsun Sn. Şair. Saygı ve sevgilerimle...
git demeğe gerek yok bence
tutamazsan gider
aşk sobeler
bıraktığı
saygı ve selam ile