SAFRAN RENGİ BİR HÜZÜNYanağımda dururken cam kırığı bir gülüş, İçli çalan kavalla kapıldım efkârına. Neredeysen çık da gel aşkı benimle bölüş, Çıkarınca zararı ne kaldı ki kârına. Hani nerde vuslata giden büyülü sandal, Çöl rengi gözlerimde kuruyor sevdalı dal, Düştüğüm bu kumpastan elini uzatıp al, Hayat kısa, hüzün çok belki çıkmam yarına. Kızıl güller duruyor desenli bir vazoda, Isınmaz hayalinle anılar kokan oda, Aşkın kelebeğini tutsak edip kozada, Umutlarımı attın cehennemin narına. Vurmak için beklersin ey katil siperinde! Safran rengi bir hüzün ruhumun çeperinde, Kurtar beni gafletten ey lokman-ı Perende! Düştüm bir akşamüstü aşkın sönmez harına. Hüznü yazdığım için Hüznün Şairi derler Dikkat edesin gülüm rezil, rüsva ederler, Ömrünün son demine hiç gelmesin kederler, Söyleyin o cellâda çeksin beni darına. Coşkun Mutlu "Kısa bir aradan sonra tekrar dostlarla birlikteyim" |
ama
şiirin duygusunu anlayaca kadar duygum var
çok güzeldi