Telve KarartılarıYorgun kahvenin demiyle dinlenirdi dudaklarım Kalan son telve ile dalardım senli anlara, Hep sonunda söylerdin seni-beni çünkü içtiğimiz kahvenin Veya buluşmamızın sonbaharında… Karşılaşınca önce öper sonra şöyle bir süzer, sonra, Sonra küçük bir kız çocuğunun hayran olduğu bir gence bakar gibi Kaçamak bir gülümserdi yanakların, eriyiverirdi sesim, tenim, Hep mühürlenirdim sana taki buluşmamızın sonbaharına Sen de söz alıp karalar bağlatıncaya kadar benim yanaklarıma İşte yine dinleniyor dudaklarım yokluğunla demlenip Yorgun kahvenin demiyle, seni mırıldanıyor dudaklarım Ve… … yine dalıyorum kalan son telve ile senli zamanlara… |