İstanbul’um Seviyorum Seniİstanbul’um benim diyorum artık Yareme derman olan, gönlümü deniz yapan şehrim Topkanı’ndan geçerken ağlamaklı, hep gülerdin bana Ayasofya’nı gösterirdin yedi tepeden bir işaretle Hayallerimi rüzgarınla süsler, umudumu Eyüp Sultan’da Bakışlarımı uçsuz denizinde tazelerdin İstanbul’um benim diyorum artık Yarim, sitemsiz gönül yoldaşım, canım Şehri Sultanım, hep masum Kadıköy’ün Çamlıca’n efendisi ruhun, sarayı, sarayların Beylerbeyi Huzuru aşk diye dağıtan Kanlıca’n, gülen insanların Burası İstanbul kardeş, ağlayanı ağlatanın, diyen gönüllerin Taşına toprağına akıtılan kanların, bayrak diye dalgalandığı Manevi kokusuna,peygamber duasına mazhar olan zerre toprağın Aşkın yazarı,sevginin katibi tarihteki şarkılarla İstanbul senmişsin diyen gönüllerin mihrabı Öleyim sensiz kalacaksam her dem diyen bu gönül Yoksan eğer vatan da vatansız kalsın bayraksız devlet gibi Uğruna ölümler hadis olmuşken, ilahi nazar sendeyken Başka sevgili de nedir, kayıptan gayrı Görmek varken güzel yüzünü senin ey Şehri İstanbul Umudumun sahibi, armağan insanlığa, çare ilaçlara Yalnızlara yaren, sadık sevgili, sitemsiz aşık Nasırlaşmış gönüllere Marmara, hüzne Karadeniz, Coşkun ırmakların atası, vazgeçilmezlerin şahı İstanbul’um seni dinliyorum gözlerim kapalı diyen Bekle bizi diyen, benden büyük diyen; ama herkesten büyük İstanbul Sultanların yuvası, şehirlerin anası, yedi tepelim, umut bulutum İstanbul’um şad olsun seni anan gönüller Şadan olsun seni seven kalpler, toprağını tutan eller İstanbul’um…Canım,Cananımın gözdesi,kutsal toprak Peygamberin nazar ettiği, işte orası dediği yiğit şehir Gitme biz senden gitmedikçe,verme bizi biz seni vermedikçe İstanbul’um seviyorum Seni… 02.02.2009 01.29 Pazartesi |