Dön gelgece olur bir matruşka yanınca bu yerde hasretin mahşer olur dokunduğun her yerde kor alevler saçar hasret ateşin volkanlara döner içimde sarsılmaz sandığım dağlar erir yıldızlar bir bir kayar dön gel aşkım sen... dön gel... bunca sessizlik varken gece neden çığlık olur sevgilim yitirmeyince insan anlamazmış elindeki nimetin değerini susma kalbim sen şimdi susma ve deki ona: dön gel aşkım sen... dön gel... |