Ayaz Bakışlı Gecelerdeömrümün tükendiği şehirlerde ıssız duvarların gölgesiydi öfkem yol kenarına saçıldığı gün nefesiniz boğuldu girdaplarda bugün her şeyden çok eksik çocukluğum kimsesiz yaşadığım acılarımın çemberinde gülüşleriniz bir soğuk hıçkırıkta yitip giden solgun akşamlardı dilekleriniz kime ne ki kalabalıklar arasında bomboş yüreklerimize saklıydı ve bir elimizle aşksızlığımızı gizledik ahmakça biz bezgin gecelerin kasırga nöbetçileriydik yine sokaklarda belirsizliğin ortasında yalnızca bizlerdik çocuklar kaldı kurtlar sofrasında gözlerinde yarınları ve kaybolmuşluğunuzun son şafağında büyüttük kahırlarımızı yalnızlığımızı feryat edip son buyruklarını topladık şahbazların düşünülmeksizin savrulan ayaz bakışlı gecelerde biz vurulduk yine şarkılarımıza gömdük sizin ümitsizliğinizi sormadan yine de düşlerimize koşturduk yasınızı bir ağıt olup yakılmasın diye, esrik şehirlerde yorgun ruhumuzla yağmalanmış aşksız günlerin kaçağıyız yarınları sonsuz göklere uğurladık... |