*Piramit*
Eylül gölge oyunlarında
Gördüm o’nu Bir atmacaydı Kol diplerinden geriliydi kanatları Ve upuzundu. Bütün masal kahramanlarını Tek kalmak için öldürdü. Yenginin ne menem bir şey olduğunu Karanlığa koyulaştıran Üç boyutlu ellerini uzatarak anlatır gibiydi. Güneşin çoktan söndüğü saatlerde Acı çekmenin öteki adını aradım Anladım hiç gelmeyecek sabahları boşa beklemenin Gereksizliğini. Ateşin çağrısına kapıldım Yıkılmış piramitlerin üstünden Okyanus ötelerine doğru uçuyorken mağrurdu. Oy,dedim Hadi oy,dedim Gözlerimi. Necdet Arslan |
yürekten kutluyorum. gönlünüze, kaleminize sağlık....