Nice ömürler geçmiş hep kârsız
Gözler bakışlar çok arsız
Kalpler gönüller imansız
Ömürler yaşantılar Kur’ansız

Ya gelirse melek-ül mevt
Ansızın habersiz ve zamansız
Gidebilecekmiyiz acaba biz?
Tam hazırlıklı ziyansız...

Yalvarma yakarma fayda edermiki?
Alıp götürecek sorgusuz süalsiz
Ne yaparız o zaman biz...
Bom boş ve hazırlıksız!

Ömür denen süre geçiyor
Hep bomboş ve gamsız
İman sözden öte gitmiyor
Kalplerin çoğu imansız

Bu gün yine geldim kabristanlığa
Herkesin bir gün geleceği mezarlığa
Selam verdim almadılar
Galiba beni duymadılar

Neden etraf böyle sessiz!
Konuşsanıza neden sustunuz?
yoksa zamanında çokmu konuştunuz?
Bu yüzdenmi şimdi böyle sustunuz?

Belkide hayallerinize kavuştunuz
Yada hiç beklemediğiniz şeylerle karşılaştınız
Kim bilir orda lisan geçmiyor artık!
Belkide bu yüzden sessizliğe alıştınız


Bir gün bizde onlar gibi olacaz
Ve dar bir mezara konacaz...
Adımız mezar taşından silinecek
Üstümüzde hep otlar çayırlar bitecek
Bir gün onlar gibi bizde hep unutulacaz

Herkes bir gün öleceğini biliyor
Ama ölümü hiç aklına getirmiyor
Sen ölümü ne kadar unutsan bile
ölüm seni hiç unutmuyor!...

Mehmet Yılmaz İNANOĞLU