Yalçın bir yamaçta küçük bir çalıyım.
Bir yanım uçurum,
Bir yanım dik kayalık.
Ne inebilirim sulak topraklarına ovanın,
Ne de çıkabilirim güneşe en yakın yerine yamacın.
Ortada asılı kalmış hayatım
Yağarsa bir iki damla yağmur
Ve akşam batmadan değerse
Güneşten birkaç ışık kırıntısı.
Yetiyor...

Yalçın bir yamaçta küçük bir çalıyım.
Bir yanım uçurum,
Bir yanım dik kayalık.
Ama özgürüm burada.
Değmez hiçbir insanın pis ayağı bana,
Yemez yapraklarımı börtü böcek
Ve ulaşmaz zehirli suları köklerime
Medeniyet denen gereksiz kavganın.

Yalçın bir yamaçta küçük bir çalıyım.
Bir yanım uçurum,
Bir yanım dik kayalık.
Ölünce beni buraya gömecekler.
Tabuta gerek yok, bir kaç taş yeter.
Ölürken bile ayaktayım.
Yalnızım...
Çünkü ben !
Yalçın bir yamaçta küçük bir çalıyım.

Gökhan KEVEN-14/09/2009