MAYINA BASTIM ANNE...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili dostlar...
Hergün şehit haberleri alır olduk.Mehmetçiklerimizle yüzyüze gelmekten ödü kopan hain bölücüler, tuzaklar kuruyorlar.Mayına kurban gidiyor gencecik bedenler... Bu duygularla yüreğimden kalemime dökülenlerdir yazdıklarım. Ve bu şiiri yazarken sitemiz şairlerinden iki Gazî dostumuzun da ismini anmak istedim.Bunlar Sayın Levent Özgeç ve Sayın Hüzeyin Gâzî dostlarımızdır. Bu Vatan onlara ve tüm Şehit ve Gazîlerimize minnettardır...Saygımla.... Bu Asker ocağından sana son mektup Anne Artık zaman kalmadı fazla yazamam uzun Sakın ola üzülme ben Hakk’a yürüyorum Şehadet şerbetini içmek üzere guzun ’Askerlik yatma yeri değil’di biliyorduk Göreve çıktık bugün, güneş altında yandık Yürüdük saatlerce ben ve arkadaşlarım Üç-beş korkak çakalın inlerine dayandık Hainler kayaların arkasına indiler Korkusuz bedenlerden geniş bir çember ördük Yüreksizdi hepsi de, fare gibi sindiler Mağara girişinde bir-ikisini gördük Levent Astsubay birden ileriye atladı Gözlerimde canlandı Türk’ün büyük mazisi Hüseyin’in yanında el bombası patladı Onlar artık Ülkemin şanlı birer Gazî’si Namertlerin peşinden korkusuzca giderken Kahpece bir tuzağın yayına bastım Anne Sana doğru koşamam, bacaklarım yok artık Parça parça bedenim, mayına bastım Anne Bayrağa ve Silaha el koyduk, yemin ettik Bitecek lanet terör, ölmeyecek bebekler Dedim ya hiç üzülme, hatta aksine sevin Gideceğim o yerde beni Peygamber bekler 16,07,2007 Gınalı Guzun |
Ne denebilir? Sevgilerimle.